علی‌اکبر شاه‌محمدی: وقتی وارد مسجد شدم تا اذان مغرب نیم ساعتی مانده بود. بسته‌های آماده شده برای افطاری که شامل کباب کوبیده، سبزی، نان، کچاپ، دوغ و خرما بود، دم در ورودی سالن گذاشته بودند. حاج محمد منفرد با خادم مسجد صحبت می‌کرد. اطلاعات اولیه را از حاج محمد گرفتم. سری به وضو خانه زدم. وضو خانه که با دیواری از حیاط جدا می‌شد تمیز و مرتب بود. سرویس بهداشتی چندان با وضو خانه فاصله‌ای نداشت.
این مسجد بیشتر با عنوان مسجد حاج فتح‌اله مشهور است. هر چند که خیلی از مردم مثل من می‌دانند که مسجد قمر بنی هاشم نام دارد. این مسجد حدود ۵۴ سال قبل توسط حاج فتح‌اله منفرد پدر همین حاج محمد ساخته شده و دوبار در سالهای ۶۵ و ۷۷ توسط خانواده منفرد مرمت و نوسازی شده است. تک مناره‌ای دارد که زیاد بلند نیست.
حیاط مسجد جمع و جور و بسیار تمیزاست و با برزنت بخشی از آن را برای ایجاد سایه پوشانده‌اند. این مسجد هیات امناء ندارد و علت آن شاید این باشد که تمام هزینه‌ها و انجام امور توسط خانواده منفرد انجام می‌گیرد. مساحت کل زیربنای مسجد حدود ۴۸۰ متر مربع است.
روبروی در ورودی مسجد دو واحد خانه‌عالم و سالن کلاس مانندی است که آجرنما است و در آن قفل است. این دو واحد خانه و سالن که ضمیمه مسجد شده توسط محمد حاج غلامحسین اسعدی ساخته شده است. به نظر می‌رسد از این سالن برای کلاس قرآن و مراسم‌های دیگر استفاده می‌شود. مساحت این بخش ۳۰۰ مترمربع است.
نمازهای صبح و ظهر و شب به شکل جماعت در طول سال توسط امام جماعت مسجد حاج‌آقا امیری اقامه می‌شود، که برای من جالب بود.
وضو می‌گیرم و وارد سالن مسجد می‌شوم. سالن به شکل ذوزنقه است. و چند ستون در آن دیده می‌شود. فرش محرابی زرشکی سرتاسر سالن را پوشانده است. فقط چند نفر وارد سالن شده‌اند و تا اذان، ربع ساعتی مانده است. سیستم‌های خنک کننده مسجد بی سر و صدا کار خودشان را می کنند و هوای سالن خنک و عالی است. چند پسر بچه ده دوازده ساله نشسته‌اند و آرام در گوشی صحبت می‌کنند و چند پیرمرد که آنها هم آهسته قرآن می‌خوانند. امام جماعت مسجد پشت یکی از ستون‌ها روی صندلی نشسته و قران می‌خواند. صدای چند زن از پشت پرده می‌آید. جایگاه خانم‌ها درست پشت سر جایگاه آقایان قرار گرفته که با پرده سبزرنگی جدا شده است. قفسه کتابخانه دست راست سالن خودنمایی می‌کند. سری به قفسه می‌زنم. دوره کامل تفسیر المیزان، ترجمه تفسیر طبری، توضیح المسایل مراجع مختلف، چندین جلد قران و مفاتیح الجنان و کتابهای مذهبی زیادی به چشم می‌خورد. خوب که لابلای کتابها نگاه می‌کنم، کتاب «روش تحقیق» و «دیالکتیک مارکسیستی» هم دیده می‌شود. و اگر دقت بیشتری می‌کردم کتابهای جالب دیگری هم پیدا می‌شد.
محراب چوبی و زیبا ساخته شده است. مشبک کاری شده و آیات اول سوره مومنون با چوب روشن‌تری با خط نسخ روی آن معرق‌کاری شده است.
کم‌کم بچه‌های محل وارد می‌شوند. پنج دقیقه به اذان مانده است و تقریبا سالن پر شده است و می‌شود حدود ۱۲۰ تا ۱۳۰ نفر تخمین زد. هنوز آرامش اولیه موج می‌زند. حتی وقتی که خادم مسجد با کمک چند نفر دیگر بسته‌های آماده شده‌ی افطاری پخش می‌کنند، سر و صدای زیادی ایجاد نمی‌شود. قبل از اذان، امام جماعت چند نکته فقهی درباره شکیات نماز و روش غسل با همراهی یکی از نوجوانان توضیح می دهد. موذن اذان می‌گوید که زیاد کشدار نیست. سیستم صوتی بسیار خوب و با کیفیت بود. نماز مغرب و عشا اقامه می شود.
طبیعی بود که بیشتر اهالی محله فخرآباد و خیابان آبیاری بودند. چیزی که خیلی به چشم می‌آمد حضور بچه‌های ده دوازده ساله بود که ۳۰ درصد جماعت را تشکیل می‌داد. افرادی مثل حاج حسینعلی مهیایی، حاج خلیل مهیایی، سید جعفر خلیلی، رضا آذرآیین و … از نمازگزاران بودند.
شناسنامه مسجد:
نام مسجد: قمر بنی هاشم
نام قدیم: حاج فتح‌اله
نشانی: خیابان آبیاری
هیات امناء: ندارد
مساحت: ۴۸۰ مترمربع
تاریخ نوسازی: در دو مرحله سالهای۱۳۶۵ و ۱۳۷۷
امام جماعت: حجت الاسلام امیری
خوب است. از مسجد مهدیه هم بنویسید.
در نظر داریم. خود شما داوطلب نوشتن نیستید؟
نه. من بلد نیستم گزارش بکنم.
امیدوارم هر چه سریعتر به آنجا هم سری بزنید.