هفت‌برکه (گریشنا): افسانه‌ی شماره‌ی هفدهم با تیتر اول «زایش محله‌های ناتنی» منتشر شد.
در این شماره، نشریه‌ی افسانه روی مشکلات و دردسرهای مردم در مناطق باغ موسی، محمدآباد و سلطان آباد که در حاشیه‌ی شهر در حال رشد است، زوم کرده است. در بخشی از سرمقاله‌ی محمد خواجه‌پور، مدیر رسانه‌های هفت‌برکه، آمده است: «افراد آسیب‌پذیری که توان رقابت برای خرید زمین در بخش‌های اصلی شهر را ندارند مجبور هستند به دنبال زمین رایگان یا ارزان‌تر باشند و هر چه بیشتر به حاشیه شهر رانده شوند و در نهایت از مرزهای شهر بیرون افتند. مساله وقتی بغرنج می‌شود که برای درمان برخی افراد خودسرانه به عنوان کار خیر وارد عمل می‌شوند. قطعا باغ موسی و توابع آن نمونه مشخصی از سو مدیریت در شهرستان است.»
گزارش‌گر افسانه گراش در بخش اول گزارش خود به سراغ مردم رفته و علاوه بر ثبت تاریخچه‌ی کوتاهی از این مناطق، درد دل‌های ساکنین را شنیده و به رشته‌ی تحریر درآورده است. مردمی که در حال حاضر نه به عنوان شهروندان شهر پذیرفته می‌شوند و نه حتی به عنوان روستا، و به همین خاطر از خدمات شهری مثل آب و برق محروم‌اند. در شماره‌ی بعدی افسانه و در بخش دوم این گزارش، می‌توانید پیگیر صحبت‌ها و نظرات مسئولین در مورد این سه منطقه باشید.
خبر «بازگشت شهابی به کمیته امداد» و قبول مسئولیت دکتر محسن‌زاده در دانشکده‌ی گراش را در صفحه‌ی ۳ نشریه افسانه بخوانید و در صفحه‌ی آخر نیز می‌توانید طرز پخت اکبرجوجه را یاد بگیرید و خبری را نیز با عنوان «جاده‌ای بر تن کلات» مطالعه کنید.
این شماره افسانه گراش را می‌توانید از مطبوعاتی‌ها و سوپرمارکت‌های گراش بگیرید. آرشیو شماره‌های پیشین افسانه نیز در سایت هفت‌برکه موجود است. (+)
این شماره را نیز می‌توانید از سایت هفت‌برکه دانلود کنید و بخوانید. (+)
همیشه بحث بر سر حاشیه نشینی بوده … ولی چرا مردم حاشیه نشین میشن..این مردم از خیلی از به اصطلاح مایه دارهای با کلاس شخصیت و فهم وشعور بالاتری دارن ولی از لحاظ مالی تو این اوضاع زمین گیر شدن … به جای فشار و ندادن اب و برق و …. بالا غیرتا به جای تشکیل جلسه های پوچ به فکر مسکنی در حد در امد این عزیزان همشهری باشید تا مشکلی هم برای بافت شهری پیش نیاد … تا این اوضاع اقتصادی و بی برنامگی باشه این همشهریان با شخصیت ولی کم بضاعت ناگزیر به سکونت در حاشیه هستند …
در خیلی از شهرها حتی حاشیه نشینها،که یکی از نتایج شهرنشینی میباشد،از بعضی خدمات شهری برخوردارند فقط مسئولین بایست در این راستا احساس مسئولیت کنند و حداقل خدمات را برای آنها فراهم کنند.
سلام.
من خودم ان جا زمین کوچیکی دارم ولی چون فعلا اوضاع بد بقیه دوستان رو میبینم…
هنوز چیزی نساختم.
یکی از نزدیک ترین اشناهایم انجا زندگی میکند ; بدون اب-بدون برق-بدون تلفن
من خود شخصا شاهد رنج و مشقت به خاطر بی برقی و گرما زدگی زن و بچه به خصوص در این ماه(رمضان) بوده ام.
واقعا سخته…واقعا.
یعنی اینه حقیقت زندگی…???
که یه نفر محتاج که همشهری خودمون هست به خاطر بی پولی از شهر بزنه بیرون و توی گرما و سرمای بیرون از شهر زندگی کنه اونم بدون هیچ گونه امنیت و امکانات.
چه زیبا میگفت یکی از دوستان:
ما بدبخت به دنیا اومدیم و بدبخت هم از دنیا میریم.