هفت‌برکه (گریشنا): اهدای دویست عنوان کتاب به کتابخانه‌ی عمومی شهر دلیل قانع‌کننده‌ای بود که با مدیحه دارا گفتگو کنیم و از او بپرسیم چه کتاب‌هایی می‌خواند و انگیزه‌اش از اهدای این کتابها چه بوده است. او بیست سال دارد و دانشجوی رشته‌ی گرافیک است.
چند روز پیش در نشست هفته‌ی کتاب، از مدیحه دارا به عنوان اهداکننده برتر کتاب در سال ۱۳۹۵ تقدیر شد، همان‌جا بود که او را دیدم و با هم آشنا شدیم. میگوید با خانواده به نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران رفته و کتاب‌هایش را آن‌جا خریده است و بیشتر کتاب‌هایی که به کتابخانه اهدا کرده، کتابهای کمک‌درسی و کتابهای کنکور بوده است و ادامه می‌دهد: «البته چند کتاب مذهبی و داستان نیز در بین آن‌ها پیدا می‌شد.»
مدیحه بیشتر به کتابهای داستان و شعر علاقه دارد و «داستان دو شهر» نوشته چارلز دیکنز، آخرین کتابی است که به تازگی خوانده است.
می‌پرسم موفق شده‌ای همه‌ی کتاب‌هایی که اهدا کرده‌ای را بخوانی؟ جواب می‌دهد: «نمی‌توانم بگویم همه‌ی آن‌ها را خواندم ولی هر چند تا کتابی که مربوط به خودم بوده و به آن نیاز داشتم را خواندم.» از انگیزه‌ش برای اهدای کتاب که می‌پرسم، میگوید: «هدفم از اهدای کتاب، بالا بردن سطح فرهنگ شهر و کمک به هم‌سن‌وسال‌هایم برای دسترسی به کتاب‌هایی است که شاید در کتابخانه‌ی شهر پیدا نشود.»
مدیحه در خانه هم کتابخانه دارد و میگوید: «در کتابخانه‌ی ما همه نوع کتاب پیدا میشود. از دیوان حافظ و سعدی و عطار گرفته تا کتابهای مذهبی و داستان و درسی. تا جایی که به یاد دارم مادرم بیشتر وقت‌هایی که بیکار بود کتاب می‌خواند. مشوق من برای کتاب‌خوان شدن و اهدای کتاب هم مادرم بود.»
می‌پرسم اگر تصمیم داشت باز هم کتاب بخرد، چه کتاب‌هایی می‌خرد و آیا باز هم آن‌ها را به کتابخانه اهدا می‌کند؟ جواب او این بود: «بله. هر کسی در هر شرایطی ممکن است کتابهای مختلفی نیاز داشته باشد و بسته به شرایط نوع کتاب‌هایی که تهیه می‌کند، فرق خواهد داشت. به همین خاطر نمی‌توانم دقیق بگویم در آینده قرار است چه کتاب‌هایی بخرم. اما در مورد اهدای آن به کتابخانه، چرا که نه؟ حتما این کار را می‌کنم.»
پیشنهاد مدیحه به هم‌سن‌وسالانش این است که لذت در دست گرفتن کتاب و خواندن آن را از دست ندهند.
کار ایشان بسیار نیک و پسندیده است. ولی فکر نکنم کتابهای کمک درسی و کنکور کمکی به بار علمی یک کتابخانه بکند. اصولا این گونه کتابها تاریخ مصرف دارند و بعد از مدتی نمیشود روی اونها هیچ حسابی باز کرد. پس اینکه قفسه کتابخانه را با این گونه کتابها که در منزل هر کسی پیدا میشود پر کنیم شایسته نمیباشد
تو تصویر همه هستن بجز اونی که خبر دربارش منتشر شده
کتاب درسی اهدا کردن که بوق وکرنا نمی خواد.از دستشون راحت شده والا