هفت‌برکه (گریشنا): دی‌ماه ۱۳۹۵ نخستین شماره نشریه ایراهستان در ۱۲ صفحه منتشر شد. حمید منشی صاحب امتیاز و مدیر ایراهستان از مدیران مطبوعات جنوب فارس درخواست کرد بنویسند که درباره این که «ایراهستان چگونه باشد، چگونه نباشد» بنویسند.
این یادداشت محمد خواجه‌پور، مدیر مسئول نشریه گراش با عنوان «دیوانه شو، دیوانه‌ای با فکر» در صفحه دوم شماره نخست ایراهستان منتشر شد.
شماره نخست ایراهستان را می‌توانید از گریشنا دانلود کنید.
دیوانه شو، دیوانه‌ای با فکر
محمد‌خواجه‌پور: در رسانه‌ها، بی‌طرفی شعاری است که معمولا در سطح همان شعار می‌ماند اما چیزی که می‌تواند تکلیف رسانه را با مخاطبان خود مشخص کند، شفافیت و حرفه‌ای بودن است.
«ایراهستان» با توجه به این که گردانندگان آن صاحب نظر و دارای رویکرد سیاسی و اجتماعی هستند نمی‌تواند بی‌طرف باشد. اما می‌تواند از همان نخستین شماره با انتشار منشور حرفه‌ای، تکلیف خود را با مخاطب مشخص کند.
همانند هر قراردادی برای کار، منشور حرفه‌ای هم قراردادی است بین رسانه و مخاطبان یک قرارداد با تضمین اخلاقی در این قرارداد است که مشخص می‌شود ایراهستان باید چه باشد و چه نباشد.
اما اگر از من به عنوان یکی از مخاطبان این رسانه بخواهید نظرم را بگویم. ایراهستان باید متفاوت و تولیدی باشد. در روزگاری که رسانه‌های چاپی زیر فشار وب و شبکه‌های اجتماعی هستند تولید کردن فکر، روز به روز سخت‌تر می‌شود. اگر قرار باشد یک رسانه نسخه تثبت شده شبکه‌های اجتماعی باشد در نهایت از آن‌ها عقب می‌افتد. به زبان ساده ایراهستان باید بتواند در شبکه‌های اجتماعی جریان‌ساز باشد نه این که صرفا کپی بخش‌هایی از شبکه‌های اجتماعی روی کاغذی چاپی باشد.
تجربه‌های قبلی حمید منشی و همراهان او نشان می‌دهد که آن‌ها متعهد به استانداردهای مطبوعاتی هستند اما این کافی نیست دغدغه اصلی در ایراهستان این خواهد بود که آیا این رسانه می‌تواند به یک سازمان رسانه‌ای خوداتکا از نظر اقتصادی تبدیل شود. البته این هم همانند «بی‌طرفی» بیشتر یک آرمان برای روزنامه‌نگاران است اما مگر کاری که ما می‌کنیم از نظر عامه مردم کاری به جز دیوانگی است؟
