گریشنا (هفت‌برکه): کلنگ‌زنی پروژه‌های گازرسانی روستاهای شهرستان گراش، جرقه‌ای برای کامران جعفری، رییس ستاد دکتر حسن روحانی در گراش، برای نوشتن این یادداشت بوده است، که آن را با کمترین ویرایش می‌خوانید.
[1] کامران جعفری: در همه‌ی دنیا و مخصوصا ایران، مرسوم است که کلنگ‌زنی، احداث و افتتاح بسیاری از خدمات عمومی و پروژه‌های زیربنایی و ملی را برای بهره‌برداری‌های حزبی و جناحی، به نزدیکی‌های انتخابات‌ها و یا در حین انتخابات می‌کشانند. با شنیدن خبر شروع به کار در پروژه‌های گازرسانی روستاهای بخش مرکزی و ارد شهرستان گراش، فرصتی پیش آمد تا با نگاهی اجمالی به افتتاح فاز ۱۷ و ۱۸ پارس جنوبی، نحوه و دلیل افتتاح آنها را دوباره یادآوری کنیم.
در دوره‌های قبل و مخصوصا اواخر کار دولت دهم، بسیاری از پروژه‌ها بدون تکمیل بودن و یا رعایت استانداردهای کمّی و کیفی، با سرعت افتتاح می‌شدند تا مدال افتخارِ افتتاح (و نه تولید و بهره‌برداری‌اش) را بر گردن آویزند. این پدیده را در افتتاح راه آهن شیراز – اصفهان که بروز حوادثی را نیز در پی داشت، در اواخر دولت نهم و قبل از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری نیز شاهد بودیم. پروژه‌هایی که برای بهره‌برداری‌های سیاسی و تبلیغاتی، به صورت نمادین افتتاح می‌شدند و بلافاصله تعطیل می‌گشتند و بعضا به واسطه‌ی افتتاح‌های زودهنگام، از مدار تکمیل و تجهیز نیز تا سال‌ها خارج و به فراموشی سپرده می‌شدند.
اما دولت تدبیر و امید به عهدی که با مردم بسته بود، همیشه پایبند بود و در صدد فریب مردم بر نیامد. پروژه‌های پارس جنوبی بعضا سابقه‌ی دو یا سه بار افتتاح نیز داشت. دکتر روحانی نیز می‌توانست فازهای ۱۹ و ۲۰ و ۲۱ را افتتاح کند، چون بیش از ۹۸ درصد کارهای تکمیلی انجام شده بود. اما برای دوری از سیاسی‌کاری و تبلیغات رسانه‌ای، فقط فاز ۱۷ و ۱۸ را به خاطر لزوم بهره‌برداری سریع‌تر، افتتاح رسمی کردند.
این رفتار را که می‌توان از آن به «تقوای سیاسی» یاد کرد، به تمامی مدیران انقلابی و ارزشی بدنه‌ی دولت نیز توصیه شده بود. نمونه‌ی بارز آن در گراش را می‌توان در موکول کردن گزارش سالیانه‌ی عملکرد دولت در پایان هر سال، و همچنین کلنگ‌زنی‌ها و بهره‌برداری از بسیاری از پروژه‌های عمرانی و خدمات عمومی، به بعد از انتخابات توسط حاج اصغر فرودی، فرماندار ارزشی، ولایی و انقلالیِ هم‌سو با دولت مستقر، برای جلوگیری از شائبه‌های تبلیغات انتخاباتی اردیبهشت‌ماه مشاهده کرد.
هر چند که این یک رفتار قانونی و کاملا مرسوم و جزو برنامه‌های جاری دولت تدبیر و امید بود، اما پایبندی به اصول اخلاقی و اعتقاد قلبی و عملی به حق‌الناس و رعایت انصاف و مساوات و برقراری شرایط یکسان توسط فرمانداری محترم به عنوان مجموعه‌ی تحت امر وزارت کشور و مجری انتخابات، از مهم‌ترین دلایلی بود که در پیِ سوال از چراییِ عقب افتادن پروژه‌ها به بعد از انتخابات تا به امروز، می‌توان از برادر ارزشی، انقلابی و مومن، جناب آقای فرودی، فرماندار محترم، شنید.
هر چند مردم به چشم خود برخی دخالت‌ها و اعمال نفوذهای نهادهای حکومتی و امنیتی را در جانب‌داری از کاندیدایی خاص نظاره کردند، اما این عیب از مجموعه‌ی دولت مردمی تدبیر و امید به دور بود. چون معتقد به رای برآمده از آرای واقعی جامعه بود. این نکته‌ای‌ست بسیار ستودنی و قابل بحث و بررسی برای همه‌ی مدیران، و لازم به درج در کارنامه‌ی نه‌چندان روشن مدیران در یکی دو دهه‌ی اخیر، به عنوان «برگشت تعهد و تقوی به عرصه‌ی مدیریت کشور».
اتفاقی میمون و مبارک که بی‌شک رشد و شکوفایی و تحول در عرصه‌ی سازندگی کشور را در پی خواهد داشت و رفتارهای پوپولیستی و تظاهر و ریا را از مدیریت اجرایی کشور دور خواهد کرد. و مهم‌تر اینکه این گونه اخلاق سنجیده و پخته‌ی سیاسی، پایانی است بر شائبه‌های چند ماه اخیر، که برای مردم متصور شده است که در نظام اسلامی، هدف وسیله را توجیه می‌کند. اگر هم برخی رقبای دولت تدبیر و امید بر این باور هستند، اما دولت و مجموعه‌ی تحت امرش به عمل ثابت کرده‌اند که چنین نیستند. بلکه نمونه‌ی عملیِ شعارِ «سیاست ما عین دیانت ماست و دیانت ما عین سیاست‌مان» هستند.
یکم مردادماه ۱۳۹۶