هفت‌برکه – افسانه گراش: شوراهای شهر همواره محل چالش افراد و دیدگاه‌های مختلف بوده است و شکل‌گیری گروه‌ها و جناح‌های داخلی در شوراها به نظر امری ناگزیر می‌رسد. کنار هم بودن پیوسته‌ی اعضای شورای شهر، پیوندها و دلخوری‌هایی را به وجود می‌آورد که در نهایت نقش و وزن هر کدام از اعضا را مشخص میکند.
شورای چهارم شهر گراش را میشد شورای ۲+۵ نامید. مهرابی و هرمزی نقش برجسته‌تری را در شورا ایفا می‌کردند که باعث شده بود دیگر اعضای شورا به حاشیه رانده شوند.
زمانی که ترکیب اولیه شورای پنجم انتخاب شد، بیش از هر چیز مشخص بود با شورایی از ژنرال‌ها روبه‌رو هستیم. ترکیب سه عضو با سابقه‌ی ریاست شورا (حسنی، مهرابی، فتحی) با دو نامزدی که در زمان انتخابات برنامه‌های بلندپروازانه‌ای داشتند، باعث شد هماهنگ کردن این ارکستر پرسروصدا سخت‌ترین کار ممکن باشد. با کنار رفتن مهرابی و هرمزی و جایگزینی اکبر باقرزاده از ۲۴ مهرماه، ترکیب نهایی شورای پنجم شکل گرفت. جایی که هر عضو شورای شهر باید برای عملی کردن وعده‌های خود با چهار عضو دیگر رایزنی می‌کرد.
اکنون بعد از هفت ماه، راحت‌تر می‌توان نقش هر کدام از اعضای شورای شهر را در ایجاد توازن سنجید. شورایی که در هر بازی، ترکیبی شناور دارد. گاهی ۴+۱، گاهی یک شکل از ۳+۲، گاهی شکل دیگری از ۳+۲. بعد از برگزاری جلسه پرسش و پاسخ ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۷ شاید بتوان با قطعیت بیشتری گفت شورای شهر گراش ۱+۱+۱+۱+۱ هستند: پنج عضو با جهت‌گیری‌های متفاوت که روزی با هم همسو می‌شوند و روز دیگر هر کدام به سمت دیگری می‌روند.
خورشیدی، سنگ زیرین الاکلنگ
تصمیم مصطفی خورشیدی در واگذار کردن صندلی ریاست شورای شهر به علی‌اصغر حسنی، یکی از گرانیگاه‌های شورای پنجم بود. تصمیمی که زنجیره‌ی استعفای حبیب‌الله مهرابی، استعفای شهردار، و استعفای عبدالرضا هرمزی را در پی داشت. اکنون هم مصطفی خورشیدی به سختی تلاش میکند نقش لنگر متعادل‌کننده را در شورا ایفا کند. این لنگر متعادل‌کننده باعث شد که پروژه‌ی استیضاح فقیهی‌کیا به سرانجام نرسد.
هر چند جلسات حساس شورای شهر تقریبا غیرعلنی برگزار میشود و مشخص نیست در رای‌گیری‌ها و تصمیمات حساس هر کدام از اعضا چگونه عمل میکنند، اما در جلسه پرسش و پاسخ، خورشیدی یک بار دیگر سعی کرد بین اعضای متخاصم شورا آتش‌بس برقرار کند و تصویری آرام و طبیعی از شورای شهر ارائه کند؛ وظیفه‌ای که احتمالا در جلسات داخلی شورای شهر نیز او باید انجام دهد.
توقعات از کسی که بالاترین رای را در انتخابات به دست آورده است، بسیار بالاست؛ اما بیشترِ وقت خورشیدی در این ماه‌ها صرف ایجاد توازن داخلی شده است؛ مساله‌ای که باعث شده است ارتباط او با بدنه‌ی اجتماعی که به او رای داده‌اند را کم کند.
علی‌اصغر حسنی، فراتر از شورا
حسنی با شعار «فراتر از شهر» یک بار دیگر به شورای شهر برگشت. به نظر می‌رسد علی اصغر حسنی که مزه نمایندگی مجلس را زیر زبان احساس کرده است، شورای شهر را برای خود کوچک می‌بیند. همین مساله باعث شده است که حسنی کمتر در شورای شهر حضور داشته باشد و با استفاده از عنوان «رییس شورای شهر گراش» پروژه‌های مورد نظر خود را از طریق شیراز و تهران پیگیری کند.
همچنین این سوال مطرح است که آیا حسنی با وجود دو بار رد صلاحیت علی دایی‌وار، یک بار دیگر برای مجلس دورخیز میکند؟ یا این که این بار راضی میشود که سیاست‌مدارانه‌تر عمل کند و در انتخابات مجلس، مربی تیم گراش در انتخابات باشد.
حسنی در شورای شهر «ریاست» را بیشتر از «مدیریت» دوست دارد. هم در شورای چهارم و هم در شورای پنجم او نتوانسته است در ایجاد انسجام داخلی در شورای شهر موفق باشد.
مرتضی فتحی، فروتر از انتظار
رییس شورای سوم نقشی کمتر از انتظار در شورای پنجم بر عهده گرفته است. دکتر فتحی در شورای سوم با انرژی زیادش شناخته میشد که مهمترین آن برخوردهای او با محمد نام‌آور، شهردار وقت بود. به نظر می‌رسید بعد از شش سال حضور در شورا، دکتر فتحی در حال کنار گرفتن از سیاست است؛ اما نقش‌آفرینی در کارگروه انتخابات مجلس، بازگشت او به سیاست بود. او با نامزدی در شورای پنجم پشت پرده را رها کرد و به میدان بازی بازگشت.
معلوم نیست کمرنگ شدن نقش دکتر فتحی به خاطر تصمیم او برای بازگشت به پشت پرده است یا حاصل نوعی دلخوری و دلزدگی است؛ تا حدی که او در شبکه‌های اجتماعی بیش از آن که در مورد شورا بنویسد، در مورد آخرالزمان نوشته است.
بر خلاف تصور اولیه، در میان پنج عضو شورای شهر گراش، دکتر فتحی کم‌صداترین عضو شوراست. حتی در بیشتر مواقع، او در حال دفاع از کارنامه شورای سوم است تا این که بخواهد در شورای پنجم نقش‌آفرینی کند.
اکبر باقرزاده، فراتر از قانون
اکبر باقرزاده در همان مناظره‌های انتخاباتی تکلیف را مشخص کرد: او مردی است فراتر از قانون. شاید در سال‌های گذشته این مساله یک امتیاز برای باقرزاده بود، اما اکنون که در جایگاه قانون‌گذاری نشسته است، کار او را سخت میکند. در حالی که باقرزاده یکی از اعضای عادی است، در جلسه پرسش و پاسخ هدف چالشی‌ترین سوال‌ها قرار گرفت.
اما تا امروز باقرزاده با این بادها نلرزیده است. در این هفت ماه، باقرزاده یکی از فعال‌ترین اعضای شورا بوده است. او با توجه به سابقه‌ی کار با شهرداری و ادارات راه و شهرسازی، نقطه هدف را به خوبی تشخیص داده است و می‌داند دقیقا چه می‌خواهد. البته هدف‌گذاری اول باقرزاده برای انتصاب یک شهردار نزدیک به خود، موقتا به نتیجه نرسیده است؛ اما باقرزاده همچنان فارغ از دعواها و شایعه‌ها، لبخند می‌زند و کار خودش را میکند.
برای حاج اکبر که نام مهندس باقرزاده را بیشتر می‌پسندد، شورای شهر یک پله است. به نظر می‌رسد مهندس در حال پیمودن راه دکتر حسنی برای فراتر رفتن از شوراست.
فوزیه ناصری، فرار از سخنگویی
مهمترین گلایه فوزیه ناصری این است که در شورا حذف شده است. پارادوکس مساله این است که تک‌روترین عضو شورای شهر، با عنوان سخنگوی شورا نیز معرفی شده است؛ کسی که دلش می‌خواهد به جای سخنگوی شورا بودن، بلندگوی فریاد زدن باشد. خود سخنگوی شورای شهر منتقد اول شوراست.
شاید مهمترین آرزوی برخی از اعضای شورای شهر این باشد که ناصری وادار به استعفا شود تا شاید این دریای متلاطم آرام بگیرد. فوزیه ناصری کار سختی در شورای پنجم دارد. این سخت بودن نه به خاطر زن بودن، بلکه به دلیل سرسختی اوست. ناصری همیشه معترض است، اما این معترض بودن نمی‌تواند تا همیشه ادامه داشته باشد، زیرا کارنامه‌ی افراد با آنچه کرده‌اند سنجیده میشود و ناصری نمی‌تواند یک‌نفره کار را به پیش ببرد. خوب یا بد، شورای شهر پنج عضو دارد.
آسمانی همین رنگی
اختلاف در شوراهای شهر وجود دارد. در گراش هم هر چند اعضای شورا تلاش دارند که صدایی از شورا به بیرون درز نکند، اما انگشت‌شمار خبرهایی که از شورا منتشر میشود، وعده‌هایی برای آینده است؛ کارهایی بزرگ که بتواند ضعف‌های کوچک و بزرگ را بپوشاند.
همان‌طور که «شهرستان شدن گراش» همه‌ی ضعف‌های دوران نمایندگی علی‌اصغر حسنی را به فراموشی سپرد، شورای پنجم هم امیدوار به این گونه پروژه‌ای است. شاید «فرستادن نماینده» گل طلایی شورای پنجم باشد. اما برای زدن این گل طلایی، تیم شورای شهر بیش از حد ناهماهنگ نشان میدهد.
هر کدام از اعضای شورای شهر ایده‌هایی برای خودشان و شهر گراش دارند. باید دید در زورآزمایی این پنج تا «یک»، چه کسی زودتر خسته میشود.
سرمقاله شماره ۷۴ نشریه افسانه گراش
بنظر میاد بغیر از یک نفر بقیه اعضا شورا بیشتر در تلاش برای رسیدن به هدف شخصی هستن تا مشکلات مردم و شهر ، بیشتر اختلافهای داخلی خودشون هم سنگ انداختن جلو همدیگه برای نرسیدن هر کدام به هدف شخصی شون هست و گرنه اگر هدف حل کردن مشکلات مردم و شهر باشه اینقدر دچار اختلاف نخواهند شد چون اونوقت همه یک هدف خواهند داشت ،ولی متاسفانه امیال شخصی داره بد جور دودش به چشم مردم و شهر میره، تا دیر نشده باید فکری کرد
به نظر من شورای ما ١+•+•+•+• است. و آن ١ هم آقای باقرزاده هستند که به جد دنبال امور شهر و حل مشکلات مردم می باشند. مابقی اعضا یا حوصله ی پیگیری امور مردم و شهر را ندارند و یا آنکه اساسا از چنین توانی برخوردار نیستند و شاید هم یکی دو نفر از آنان بدنبال منافع شخصی خود می باشند.
جالب اینجاست که اقای حسنی چه کاری رو داره از تهران انجام می ده ؟!!تو شهر ١٠٠ تا مشکل داریم .
به این ماه عزیز قسم که جناب مهندس باقرزاده واقعا برای گراش و ابادانی گراش دارن تلاش میکنن و مخصوصا برای قشر کم درامد بقران من شاههد این قضیه بوده ام واز همین جا دست ایشو نو میبوسم
همشون انتخاب خود مردم بوده و جای هیچ گله ایی نیس
کی گفته باید حسنی بشه رئیس شورا شهر به نظر نمیاد کسی موافق باشه؟
به نظرم اول باید بره اون مشکل شرکت برگ سبز حل کنه که تعدا زیادی از مردم بدبخت شدن
برعکس خورشیدی باید شهردار استیضامی کرد توجلسه او شب ک نذاشتن سوال کنیم همه چی با برنامه پیش رفت ک سوال نکنیم خانم ناصری معلومه طرفدار پروپاقرصه شهرداره جلسه کشوند به یه سمت ک همه یادشو بره می خاس شهردار استیضا بشه باید میفمیدیم شهردار چه کار کرده [..] شورای شهرمونم ک بخاطریکه انتخاب خودشو بوده حرف نمی زنن همیشه ای آدما پارتی دارن ک یه جای دیگه راشون بدن وگرنه از یه جای دیگه نمیمد اینجا
دبیر جان ، فقط خدا کنه دبیر املاء نباشی .
من هم با دبیر موافقم باید جلسه علنی استیضاح شهردار برگزار میشد تا همه بفهمیم چند چند هستند هر چند که اگر مثل جلسه قبل باشه که گردانندگان جلسه می دانند چکار کنند اصلا چرا شهردار گراشی انتخاب نکردند که قابل اعتماد باشد
درود بر همه
وقتی کامنت ها را بدون دخالت احساسات مرور میکنیم,به تلخ ترین,نتیجه میرسیم.
این نظرات,برای کسی که بخواهد جو عمومی و حاکم بر شهر را مطالعه و به نتیجه ای برسد,اینگونه گراش را معرفی میکند.
۱, عده ای متمایل به دست بوسی و تملق گویی هستند,بدون آنکه بدانند,اگر مسئولی کاری و خدمتی انجام میدهد,چیزی نیست جز,وظیفه و وجدان کاری و تعهد.پس نیازی به دست بوسی و تملق نیست,چون با اینکار,عملا ولی نادانسته,به سمتِ خراب کردن و در خطرِ غرور ورزی بردنِ شخصِ مسئول ,قدم بر میداریم.
۲. گروه دوم افرادی هستند که,شمشیر تهمت,کینه,افترا و تخریب بدست دارند و اکثرا از روی عدم آگاهی و حدس و گمانی مخرب و ویرانگر,مسئول و مسئولان را تخریب و دلسرد و بی انگیزه میکنند و در بعضی از موارد نیز,فرد مسئول را بجای تلاش در کار و امور محوله,دچارِ تلاشی روزمره برای اثبات بی گناهی خود میکنند.
۳,. سومین گروه ,گروهی از مردم هستند که ,”نیستند.”.
پس این دو دسته,را دریابیم.
در پایان,از همه ی زحمتکشان,شهر,مخصوصا,برگزار کنندگانِ جلسه ی پرسش و پاسخ که خود را در معرض چنین قضاوت هایی وحشتناک قرار میدهند ولی از وظیفه و دِینی که نسبت به مردم و جامعه ی گراش به عهده دارند,دست نمیکشند و خطرات را بجان میخرند,صمیمانه,تشکر مینمایم.چون میتوانستند,در این جوی که هیچکس جوابگوی رفتار و اعمالش نیست,و برخی عملا این وضعیت را ادامه دار میخواهند,این دوستان نیز میتوانستند,وارد چنین موضوع چالش برانگیزی نشوند,حاشیه امن خود را به خطر نیندازند و حاشیه ی امنی که برخی مسئول نما نیز,با سکوت خبری برای خود درست کرده اند نیز از بین نرود.
همه ی اعضا شورا,انتخاب ما مردم هستند,قابل احترام,ولی اگر کوتاهی بکنند,مطمءنا با هیچ یک از این دوستان,عقد برادری و دوستی نبسته ایم و موظف به پاسخگویی خواهند بود.
اما یک سوال,
ما مردم چگونه میتوانیم,سوالات خود را از مسئولان و شورا بپرسیم?
چگونه ملزم و موظف به پاسخگویی خواهند شد?
اگر همین حداقل ها را نیز خراب کنیم,چه کسی میتواند,زبانِ گویایِ ما در مقابل مسئولان باشد?
خواهش میکنم,فعالان اجتماعی و رسانه را یاری کنیم و اگر نقدی نیز هست,منصفانه و با ذکر دلیل,سند و مخصوصا راهکار و راه حل,ارائه دهیم تا جامعه ای پویاتر,زنده تر و فعالتر داشته باشیم.
جامعه ی پویا و فعال مشخصه ی اصلی اش,رسانه هایی فعال و فعالان اجتماعی قوی و جسور است.
به امید تغییر رویه.
ایام بکام.
آقای جعفری تند نرو برادر من آقای دبیر راست میگوید چرا در سکوت خبری همه چیز تمام شد چرا اعضای شورا که انتخاب ما مردم هستند شفاف سازی نکردند و همه چیز در بین خودشان خاتمه یافته؟چه خطایی از شهردار غیر بومی سر زده ست که می خواستند ایشان را استیضاح کنند؟ چرا ایشان در زادگاه خود بین ۵ نفر عضوشورای شهره خودش مقبولیت نداشت؟وبا رأی ۳ نفر پذیرفته شد؟چه زدو بندی در شورا وجود دارد که در پست های قبل چند روز گذشته همشهریان به آن اشاره شده؟مگر اعضای شورا از خوده ما مردم نیستند پس چرا خودشان را از ما نمی دانند چرا در جلسه آن شب به این موضوع مهم پرداخته نشد تا مردم به قول شما پشت سرشان مثلا تهمت نزنند اگر آنها با ما یکرنگ بودند و خودشان بی پرده مسائل را با ما در میان می گذاشتند دیگر آیا نیاز بود اینجا صحبتی بشود
حسین جان.
دوست عزیز.
چشم,بنده تند نمیروم.
اما سوالی دارم,
به نظرتان,شما تند نرفته اید?
شورا و شهردار را جملگی در مظان اتهام قرار داده اید.
اگر مواردی وجود دارد و اطلاع دارید,نباید نگران از بیانش باشید.
باز هم اگر مواردی وجود دارد,با ذکر سند و مدرک و همراه با نام و نام خانوادگی خودتان,بیان کنید.چون اگر واقعا واقعیت را بیان میکنید,نباید نگران باشید.چون حقیقت همراه شماست.
پس نتیجه میگیریم که,بدون نام و نشان وارد این تالار عمومی شدن و مسایلی را بصورت گنگ و پوشیده با نامی ناواضح بیان کردن,از مروت و جوانمردی نیز بدور است.
چون هم مردم را نسبت به این بندگان خدا را دلسرد و نگران میکنیم و هم اینکه,حرف خودمان برای دیگران بی مقدار و خالی از وزن واقعی قلمداد میشود.
بی شک,شما نیز نگرانی ها و دلخوری هایی دارید و نیازمندِ شنیده شدنید,اما این راهش نیست.
بنده,شخصا,اگر هر زمان,ایراد ,اشکال و طرح دعوایی بر علیه مسئولی داشته باشم(کما فی السابق)اول از خودشان مستقیم و صریح و سریع خواهم پرسید,اگر قانع نشوم و جوابی نگیرم,به رسانه خواهم کشانید,با ادرس کامل برای موضوع مورد اختلاف نظر و همراه با هویت کامل شخصی ام.
اگر حق بجانب بنده است,دلیلی ندارد,بینام وارد شوم,
اگر بدنبال جوابم,باید سوال شونده راه به سوال کننده ببرد تا جواب گو باشد.
گنگ و در لفافه سخن راندن,راه بجایی نمیبرد.
وقت ان رسیده است تا همه وارد اتاق شیشه ای و شفافِ عملکرد و پاسخگویی شویم.
دوران بزن و در رو تمام شده است.
حرفت را بزن,جوابت را نیز بگیر و تا قانع نشدی,عقب نشینی نکن.
این چنین جامعه ای میتواند,مصداق جامعه ی آرمانی باشد که امام راحل قولش را به مردم داد و مردم برایش انقلاب کردند.
در چنین جامعه ای,رییس وجود خارجی ندارد.
خدمتگذار داریم و ارباب رجوع.
مانا و ایستا باشید.
و در پایان.
جناب دبیر درست متوجه موضوع جلسه نشده اند.
جلسه پرسش و پاسخ شورا و مسئولان بوده است و نه جلسه ی استیضاح شهردار.
ضمن اینکه,جنابعالی استناد کرده اید به رای جناب شهردار فعلی در شهرستان خودشان که نتوانستند,اکثریت اراء را کسب کنند.
دوست عزیز.بنده سخنگو و یا طرفدار شهردار نیستم.
اما یادمان نرود که,
املاء ننوشته,هیچوقت غلط املایی نیز ندارد.
بی شک,جناب فقیهی چون در ان شهر کار کرده اند و طی ان,طبیعیست که,مخالفانی نیز پیدا کنند.پس رای نیاورده اند.
مثال میزنم.
بنده احتمال دارد,بتوانم شهردار شوم,چون کارنامه ای در شهرداری ندارم,اما پس از مدتی,ممکن است برای تمدیدِ اعتبارنامه ام,نتوانم پس از یکدوره کار در شهرداری,دوباره اعتماد دوستان شورا را بدست اورم.چون کارنامه ای دارم و املاء بنده را دوستان,تصحیح کرده اند و اشتباهاتی داشتم.
والسلام