شماره هفتم یعنی یک شمع برای یک‌سالگی «چامه»

هفت‌برکه – صادق رحمانی: شماره هفتم یعنی یک شمع برای یک‌سالگی چامه روشن شد؛ شمعی که همچنان روشن باقی می‌ماند تا در روشنای شعر و داستان به حیات خود ادامه دهد.

در این یک سال که از انتشار چامه می‌گذرد، همه دغدغه‌هام این بود که محتوای با کیفیت، تازه و مفیدی را به خوانندگان عرضه کنیم. تلاش کردیم با بزرگان قلمرو ادب گفت‌وگو کنیم تا از تجربه‌های زیستی آنها آگاه شویم. گاه اتفاق می‌افتد پاره‌ای از یک سخن که از لابه‌لای گپ‌وگفت با سرآمدان ادب این مرز و بوم بر کاغذ می‌آید، به اندازه‌ی تجربه‌ی یک زندگی برای ما مفید و باارزش است. از درون گفت‌ها و شنفت‌هاست که می‌توان چکیده‌ی یک عمر را از زبان دیگران شنید و آن را به کار بست.

در انتخاب شعرها و داستان‌ها تلاش من بر این بود که فضایی امیدبخش و همساز با تراز زندگی ایرانی را ترویج کنم. شاید بیش از نیم قرن درون‌مایه ادبیات، بویژه داستان‌های ما، حال و هوایی مایوسانه دارند. این فضای یاس‌آلود سال‌ها و سال‌ها در شعر و ترانه و داستان ما ترویج شده است به‌گونه‌ای که اگر اثری با این جریان منطبق نباشد اثر ادبی شمرده نمی‌شد و نمی‌شود. ادبیات با درون‌مایه‌ی شکست‌های روحی و اجتماعی در نظرگاه منتقدان نیز همواره مورد توجه قرار گرفته و می‌شود.

در این یک سال تلاش کردم با نگاهی به جوانان از میراث ادبی ایران نیز غافل نباشم. در کنار آثار پیشرو ایران و جهان، از ادبیات پربار این مرز و بوم نیز بهره برده‌ایم. سعی کردیم هم حس شاعرانگی در چامه حضوری پرمعنا داشته باشد و هم از گفتار نظری در حوزه ادبیات بی‌بهره نباشیم. به راستی رویه‌ی مجله چامه چنین است که به نقدهایی که دانش تازه‌ای را به خواننده انتقال نمی‌دهد پرهیز می‌کند؛ نقدهایی که گرهی بر گره‌های دیگر می‌افزاید. اما از بررسی‌هایی که به دانش خواننده می‌افزاید با آغوش باز پذیرایی می‌کنیم.

گوناگونی موضوعات ادبی ما را بر آن داشت که علاوه بر آثار ادبی خالص و اصیل، صفحاتی را به تجربه‌ی زیست شاعران و نویسندگان، اخبار مهم ادبی، تصاویری از نشست‌های ادبی، مناظره ادبی، بررسی یک کتاب، ترجمه شعر و داستان به صورت دوزبانه و گفت‌وگو اختصاص دهیم. به مرور صفحات دیگری با ورود ایده‌های تازه شکل خواهد گرفت، صفحاتی که به ما پیشنهاد خواهید داد. کتاب در چامه طرحی است که در هر شماره از این پس، کتاب‌هایی را که اثر ادبی به شمار می‌آیند و سال‌هاست به چاپ نمی‌رسد، بازنشر می‌شود.

راهبرد ما در اداره نشریه این است که چامه جایگاهی برای فعالیت‌های اصیل ادبی باشد و خانه کسانی که با خلوص تام به این تلاش‌ها دامن می‌زنند. بنابراین نشانی ما برای ارسال شعر، داستان، گفت‌وگوی ادبی و تصاویر از نشست‌های ادبی در سراسر ایران به روی دستان مهربان شما گشوده است.

نیت من از همان آغاز انتشار مجله ادبی چامه بر آن بود که این صفحات را در فضای مجازی به رایگان توزیع کنم تا به سهم خود، خدمتی هرچند کوچک به ادب و زبان فارسی به انجام برسانم. امیدوارم این گونه از عرضه‌ی بی‌چشمداشت، حمل بر کم‌ارج دانستن این تلاش نشود، بلکه بر دوستی‌ها بیفزاید و اهل کلمه را به هم نزدیک کند. امید که  تلاش برای انتشار مجله ادبی چامه موجب بزرگداشت کلمه و آفرینشگران آن شود.

شماره هفتم چامه نیز با نام این شخصیت‌ها سنگین است: محمدعلی بهمنی، فردوس اعظم، هوشنگ مرادی کرمانی، مهران دوستی، ابوالفضل خطیبی، حسین جلال‌پور، محمد ولی‌زاده، موسی بیدج، علی‌اصغر محمدخانی، مصطفی علی‌پور، محمود معتقدی، امین فقیری، محمد شریفی، مینو نادری، علیرضا محمودی ایرانمهر، ایرج عرب، جوخه الحارثی، فرزدق اسدی، ناصر بایزیدی، هرمز علی‌پور، ابوالفضل پاشا، راوی شانکار، چزاره پاوزه، سینا سنجری، سید محمد محیط طباطبایی و عبدالرحیم خصار.

نسخه الکترونیک شماره‌های پیشین چامه را می‌توانید به رایگان از سایت چامه (اینجا) دریافت کنید. شماره هفتم چامه به زودی منتشر خواهد شد.

مطالب مرتبط: 

http://www.gerishna.com/archives/79298

http://www.gerishna.com/archives/84457

http://www.gerishna.com/archives/86651

http://www.gerishna.com/archives/88010

http://www.gerishna.com/archives/90360

http://www.gerishna.com/archives/92876

http://www.gerishna.com/archives/94252