هفت برکه (گریشنا): دو اثر تاریخی در شهر گراش و یک اثر تاریخی فداغ ثبت ملی شد. همچنین پرونده چهار اثر برای ثبت آماده شده است و دو اثر در مرحله‌ی تکمیل نقشه‌برداری است.
به گزارش هفت برکه سید عفیف‌الدین زندوی، رئیس اداره میراث فرهنگی گراش با اعلام این خبر، گفت:«از اردیبهشت سال ۹۷، اداره میراث فرهنگی گراش در جهت هویت‌سازی و شناسایی شهرستان جی پی اس، ۲۰ نقطه را برداشت و نقشه‌برداری کرده است. از این تعداد، ۹ اثر برای ثبت شدن به اداره کل فارس ارائه شد، و از میان آن، سه اثر مسجد سیف الدین گراش، آب انبارهای سعیدا فداغ و پنج برکه گراش ثبت شدند. برکه خیر گراش،خانه علیپور گراش، چهار انبار ارد و چهارطاقی فداغ نیز تا ماه آینده کد خواهد خورد و آسیاب نصیرآباد ارد و آسیاب‌های حسن‌آباد فداغ در پلان و نقشه‌برداری کمی مشکل داشت که این موارد تصحیح که شد، جهت ثبت آن اقدام خواهد شد.»
او در ادامه به برنامه‌های اداره‌ی میراث فرهنگی در سال ۹۸ اشاره کرد و گفت:«برنامه‌ی ما در سال ۹۸، در حوزه میراث فرهنگی شناسایی تمام شهرستان است تا بتوانیم یک پلان جامعی از شهرستان تنظیم و ارائه بدهیم که در این راستا آثار بیشتری را معرفی و ثبت کنیم که عمده‌ی کارها ثبت گذر تاریخی شهر گراش و شناسایی تل‌ها و تپه‌های تاریخی در سطح شهرستان هست.»
زندوی همچنین افزود:«در حوزه مرمت، ما دو کد پروژه داریم که امیدواریم با مساعدت فرمانداری چهار کد مرمتی برای خانه شهیدان عظیمی، مسجد آخوند، برکه حاج اسداله و حمام دهباشی اختصاص بدهیم،»
بخشی از فعالیت این اداره در حوزه صنایع دستی است. زندوی گفت: «در حوزه صنایع دستی در خرداد ماه با همکاری شرکت کیارش تجارت تنها شرکت دارای رتبه در جنوب کشور در حوزه صنایع دستی و سوغات هدایا، نمایشگاهی در سطح گراش برگزار خواهیم کرد که امیدواریم با برگزاری چنین نمایشگاه‌هایی، آموزش و تولید صنایع‌دستی را بسط و ترویج بدهیم.در رابطه با پرونده‌های ثبتی شروع کار ما از بخش‌ها و روستاها بوده و هر اثر به نام همان روستا و یا شهر ثبت و تابلو زده خواهد شد.»
رئیس اداره میراث فرهنگی در پایان گله‌ش را این طور مطرح کرد:«از مظلومیت و بی امکاناتی میراث هم می‌توانید یک مصیبت نامه بنویسید، اداره‌ای که تنها امکاناتش یک سیستم کامپیوتر است.»
در ادامه می‌توانید عکس و جزییات این ۹ اثر باستانی شهرستان گراش را ببینید و بخوانید:
مسجد سیف الدین: با قدمتی حدود ۲۵۰ سال در بافت قدیم گراش قرار دارد. مساحت این مسجد حدود ۲۰۰ متر مربع شامل حیاط و سالن، شبستان و محراب و فاقد مناره است. سازه آن از سنگ و گچ و سقف از تیرچوب و مهر ساخته شده است. این مسجد آخرین مسجد گراش است که بنا آن به صورت سنتی باقی مانده است.
برای آشنایی بیشتر با این مسجد گزارش هشت سال پیش حببیبه بخشی خبرنگار گریشنا را بخوانید.
آب انبارهای سعیدا فداغ: برکه‌ها متعلق به دوره قاجاریه است اما به گفته اهالی سعیدا متعلق به دوره افشاریه بوده است اما شواهد مستدلی از آن موجود نیست و نیاز به بررسی و لایه‌روبی کف برای مشاهده کتیبه است که در این صورت تغییر دوره در پرونده ثبتی ممکن است. این دو آب انبار یکی به شکل دایره‌ای و دیگری به شکل مستطیلی ساخته شده است.
پنج برکه گراش: واقع در خیابان بسیج پشت حسینیه ابوالفضل (ع) متشکل از پنج برکه و مربوط به دوره قاجاریه و پهلوی اول است، سازه برکه‌ها از سنگ و گچ و اندود ساروج به کار گرفته شده است. طرح مرمت پنج‌برکه نیز در دست اقدام است.
برکه خیر گراش: متعلق به دوره پهلوی و جهت خیر بنا شده است و نام گذاری آن به دلیل خیریه بودن آن است، این آب انبار در انتهای خیابان درمانگاه محله فخرآباد واقع شده است.
خانه استاد علیپور: متعلق به دوره پهلوی اول با ۴۵۰ مترمربع مساحت، حیاط مرکزی، دارای تزئینات بسیار زیبا، طاق‌های نیم دایره و نورگیرهای مشبکی است. استاد علیپور از معماران شاخص گراش در زمان خود بوده که خانه‌های زیبایی نظیر خانه شهیدان عظیمی، خانه محسن‌زاده و خانه اکبری از یادگارهای او است. این خانه در تملک شهرداری است.
چهار طاقی فداغ: متعلق به دوره ساسانی و شبیه به چهار طاقی ثبت شده فیشور است. این چهار طاقی در حال حاضر در مرکز روستای فداغ قرار دارد. کاربری اول آن آتشکده بوده که بعدها به حمام و کاروان‌سرا تغییر پیدا کرده، سازه از ملات سنگ و گچ و ساروج ساخته شده است.
آسیاب نصیرآباد ارد: آسیاب نصیرآباد ارد نیز از آثار دوره اسلامی است.
آسیاب‌های حسن‌آباد فداغ: متشکل از سه آسیاب مربوط به دوره اسلامی است و در پانزده کیلومتری فداغ قرار دارد. چرخش این آسیاب‌ها با آبی بوده که از قنات‌های اطراف آن تامین می‌شده است.
چهارانبار ارد: متفاوت‌ترین آب انبار در سطح شهرستان است. این آب انبار در محوطه باز با سقف گنبدی و چهار آب انبار در چهار جهت به شکل متصل به آب انبار مرکزی ساخته شده است، مخزن در آب انبارهای متصل به صورت مستطیلی و در مرکز استوانه‌ای است و همچنین طاق‌ها به شکل هلالی در سردر‌ها و در دهانه‌ها به شکل تیزه‌دار ساخته شده است. این آب انبار متعلق به اوایل قاجاریه است.
